top of page

Mijn verhaal

Op 14 november 1996 kwam ik ter wereld. Mijn jeugd was rustig en ik groeide op in een klein boeren dorpje genaamd Batenburg. We woonden in een rijtjeshuis, hadden alles wat nodig was, niet meer en niet minder. In zo’n klein dorp ken je iedereen en als kind is dat geweldig, lekker met iedereen zorgeloos buiten kunnen spelen. Een prima, normaal leventje.

Maar alles veranderde toen ik met mijn broertje op vakantie was bij mijn opa en oma. Want wat ik je nog niet heb verteld, is dat ik mijn hele leven al dingen wist die ik nooit kon weten. Mijn ouders konden mij nooit verrassen bijvoorbeeld, want ik wist het altijd al van te voren. Hoe? Geen idee, ik heb dit altijd al gehad.

IMG_5544_edited.jpg

"Ik moest mijn mentale pubertijd overslaan, daar was geen tijd voor." 

De dag waarop alles veranderde

Goed, weer terug naar de vakantie bij mijn opa en oma. Ik wist dus van tevoren meestal al wat er zou gebeuren, als het ging om een gebeurtenis buiten het dagelijks leven. Ik was ongeveer 11 jaar oud en het was de laatste dag van deze mini vakantie. We liepen buiten met mijn familie, onderweg naar het huis van mijn opa en oma zodat zij ons weer naar huis konden brengen. Ik voelde me een soort van uitgezoomd, ik was niet helemaal in het heden en daarom liep in mijn eentje achteraan de groep, verzonken in mijn gedachten.

 

Opeens zag ik een visioen voor me. Precies tot in detail. Mijn vader, moeder, broertje en ik zaten thuis op onze antraciete hoekbank en er werd iets verteld waardoor mijn leven voor eeuwig en altijd zou veranderen. Ik zag tranen, verdrietige gezichten en stilte. Ik voelde een zenuwachtig gevoel in mijn maag. Ik voelde me misselijk worden. Wat er precies werd verteld, wist ik niet. Maar het zat me niet lekker. Ik wilde niet naar huis met dit in mijn achterhoofd.

Niet veel later zaten mijn vader, moeder, broertje en ik op onze antraciete hoekbank. In tranen. Ons leven veranderde voor eeuwig en altijd: mijn ouders gingen scheiden. Het normale, rustige leventje verdween. We moesten verhuizen, ik ging naar een nieuwe school waar ik niemand kende. Nieuwe stiefvaders en stiefmoeders kwamen in ons leven, meestal met mentaal en / of fysiek geweld tegen minimaal één van ons. Er was altijd veel drama. Ik moest snel volwassen worden, dus heb mijn mentale pubertijd overgeslagen. Daar was geen tijd voor.

 

Daardoor levelde ik niet met leeftijdsgenoten, ik merkte dat ik anders was dan zij. Dus ik werd buitengesloten. Ik huilde in mijn bed, om mijn privé situatie, maar ook omdat ik echt niet naar school wilde, ik voelde me er niet welkom. Ik werd onzeker, liet anderen over me heenlopen, wist niet wie ik was en wat ik waard was. Ik liet alles maar gebeuren en wist niet beter.

 

Dit was de start van een decennia vol drama. Suïcidale gedachten, verhuizingen, psychologen, therapeuten, eenzaamheid, overwhelming, onzekerheid, angst, depressies, burn-outs, armoede, suïcidale handelingen van dierbaren, psychose een ouder en we verloren ons huis door financiële omstandigheden. Een kleine greep uit de diepe dalen duit mijn leven. Ik dacht dat mijn leven voor altijd zo zou zijn. Altijd zo veel drama. Altijd moeilijk en altijd donker.

"Mijn verleden staat niet langer meer gelijk aan mijn toekomst."

In de donkerste momenten van mijn leven kwam er toch altijd een keerpunt. Sterren zijn er namelijk altijd, maar soms is er darkness nodig om je er bewust van te worden. In mijn duisternis ontdekte ik iets krachtigs: de kracht in mezelf.

 

Altijd stopte ik mijn spirituele abilities weg, omdat ik me ervoor schaamde en ik ‘normaal’ wilde zijn, zoals mijn leeftijdsgenoten. Vanaf mijn 16e liet ik mijn spiritualiteit steeds meer toe in mijn leven en daar begon mijn grootste keerpunt. Het duurde jaren voordat ik alles onder de knie kreeg en ik er genoeg van begreep. Eindelijk ontdekte ik dat ík alleen verantwoordelijk ben voor mijn leven. Ik begon met het creëren van een leven waar ik naar verlangde.

 

Ik healde, ik zocht de duisternis op in mezelf om het om te zetten naar kracht. Ik creëerde een groep mensen om me heen met wie ik écht kan levelen. Ik doorbrak illusies en ego triggers, ik voelde weer liefde, ik vond mijn eigenwaarde, mijn zelfvertrouwen groeide enorm en ik creëerde keer op keer een nóg betere versie van mezelf. Geïnspireerd op mijn grootste bron van inspiratie en motivatie: mijn toekomstige zelf. Niet allemaal alleen, ik leerde namelijk God kennen. Wat begon als een enorme afkeer, is nu mijn grootste motivator.

 

Nu heb ik ontdekt hoe ik zoveel mogelijk in mijn volledige potentie kan leven en zowel mijn interne als externe geluk kan creëren. Mijn verleden staat niet langer meer gelijk aan mijn toekomst. Ik kan oprecht zeggen dat ik mijn droomleven leef en dat mijn leven zoveel meer betekenis heeft gekregen. Ik reis de wereld over met mijn vriend en elke dag transformeer ik naar een betere versie van mezelf. Ik zal voor niemand mijn licht meer dimmen en dat zou jij ook niet moeten doen.

Het keerpunt

Mijn missie

Het mooiste van alles is dat ik nu zelfs in staat ben om honderden anderen te helpen met mijn producten, diensten en content om óók in hun volledige potentie te leven. Om óók hun licht op zijn felst te laten schijnen, zodat zij óók hun levensvisie kunnen uitvoeren en hun eigen interne en externe geluk kunnen creëren. Want dat is wat ik iedereen gun. Ik weet hoe het is om niets te hebben, om jezelf te verafschuwen en om je leven te verafschuwen.

 

Jouw verleden hoeft niet gelijk te staan aan jouw toekomst. You are fully in charge en ik hoop je geïnspireerd en hoop gegeven te hebben met mijn verhaal. Want als ik het kan, kan jij het ook.

bottom of page